Dit keer sliepen de tijgens een keer niet, maar liepen ze rond. Niels kon ze heerlijk bekijken en was totaal niet bang voor de tijgers. Hij zei steeds: Aai, Aai en ging soms met zijn handje naar eht glas toe.
Even later liepen we langs de kooi van het baby tijgetje en zijn moeder, en die lagen heerlijk te slapen. Dat was zo mooi om te zien. Er was maar een klein stukje zon, en dat hadden ze opgezocht. Ze lagen lekker met de ruggen tegen elkaar.
Niels is bij de aapjes weer op het hek geklommen. Dan kan hij het beter zien. Hij kiest steeds hezelfde stukje hek om op te klimmen.
Daarna wilde hij de buggy niet in, maar ging hem zelf duwen. Hij werd erg boos toen wij hem wilde helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten